Sertlik, malzemenin çizilmeye, plastik deformasyona karşı göstermiş olduğu dirençtir. Sertlik herhangi bir ölçü birimine sahip değildir.

Sertlik ölçme yönteminin genel prensibinde; malzemenin kendisinden daha sert bir malzemeyle deformasyona uğratılması amaçlanır. Oluşan deformasyon ne kadar az ise malzemenin sertliği o kadar yüksektir. Ölçümde malzemeye dik bir şekilde uygulanan kuvvetin malzeme yüzeyine etki ettiği alana bölünmesi sonucu sertlik değeri elde edilir. Sertlik deneyi malzeme alanının homojen özellik göstermeme ihtimaline karşı 3 farklı noktadan yük uygulanarak hesaplama yapılır.

Polimer malzemelerde kalıcı bir deformasyonun oluşması zor olduğu için sertlik ölçümü yapılırken yük uygulanmaya devam ederken batma değeri ile sertlik değeri hesaplanır.

Polimer malzemelerin sertlik değerini ölçmek için Shore sertlik değeri kullanılır. Polimerlerin, elostemerlerin, kauçukların, kumaşların, süngerlerin sertliğini ölçmek için genellikle Shore-A ve Shore-D kullanılmaktadır.

• Shore-A yöntemi kullanılarak; genellikle; elastomer, vinil, kauçuk, lastik, deri, PVC, silikon kauçuk, teflon, neopren gibi yumuşak malzemelerin sertliğini,

• Shore-D yöntemi kullanılarak ise polyester, ABS, naylon, poliüretan, poliamid, kevlar, akril, ahşap ve polistren gibi daha rijit malzemelerin sertliğini ölçmede kullanılmaktadır. Mühendislik plastiklerinin sertliğinin ölçümünde Shore-D yöntemi kullanılmaktadır.

Çok sert polimerlerin sertlik değeri Rockwell sertlik yöntemi ile ölçülmektedir. Bu yöntem; Malzeme üzerine elmas konik veya çeşitli çaplarda çelik bilye uçların 15 ile 150kg arası çeşitli yükler kullanılarak uygulanması sonucu malzeme üzerinde oluşan iz derinliği üzerinden hesaplanmaktadır. Oluşan izin derinliğindeki 1 μm 'luk değişim, yaklaşık olarak 2 Rockwell değerine karşılık gelmektedir. Bu nedenle derinlik ölçme sisteminin çok hassas olması gerekmektedir.