Polimerlere Uygulanan Testler: Yanmazlık
Termoplastik malzemeler, aleve doğrudan temas halinde yanmaya başlamayan malzemelerdir. Plastiklerin çoğu alev çekildikten sonra yanmaya devam ederken, kendi kendini söndüren plastikler bir süre sonra kendi kendine yanmayı da durdurabilirler. Polimerlerin alevlenebilme özelliğini sınıflandıran birçok standart olmasına rağmen UL94 uluslararası kabul görmüş tutuşabilirlik standartıdır. Bu standart tüm uygulama alanları ancak özellikle elektrik mühendisliğini kapsar.
Plastik malzemenin yanmazlık sınıfı gerçek alev ile dikey ve yatay olarak test edilir. Yanma direncini arttırmak için değerlendirme sınıfları HB (yatay yanma), V1, V2, V0 dikey sınıflarıdır.
UL 94- HB (Yatay Yanma): Numene yatay konumda tutulur ve bir ucundan 30 saniye boyunca doğrudan aleve maruz bırakılır. Daha sonra alev uzaklaştırılır. Malzemenin yanma hızı takip edilir çünkü tanımlanmış yanma hızından daha yavaş yanma gerçekleşirse HB olarak sınıflandırılmaktadır.
UL94 V2 Plastik (Dikey Yanma): Numene yatay konumda tutulur ve bir ucundan 30 saniye boyunca doğrudan aleve maruz bırakılır. Daha sonra alev uzaklaştırılır. Toplam sönme zamanı 250 saniyenin altındaysa ve alev damlatması gerçekleşirse malzeme UL94 V2 olarak sınıflandırılır.
UL94-V1 Plastik (Dikey Yanma): Numene yatay konumda tutulur ve bir ucundan 30 saniye boyunca doğrudan aleve maruz bırakılır. Daha sonra alev uzaklaştırılır. Toplam sönme zamanı 250 saniyenin altındaysa ve herhangi bir alev damlatması olmazsa malzeme UL94 V1 olarak sınıflandırılır.
UL94-V0 Plastik (Dikey Yanma): Numune dikey konumda tutulur ve alt ucundan 10 saniye boyunca doğrudan aleve maruz bırakılır. Tekrar edilen 10 saniye ateşlemenin ardından, alevin uzaklaştırılmasından sonra yanmanın durması için gereken zamanın toplamı alınır. Toplam sönme zamanı 50 saniyenin altındaysa ve herhangi bir alev damlatması olmazsa malzeme UL94 V0 olarak sınıflandırılabilir.
Polimerlerin yanmazlık sevilerini arttırmak için genellikle yanmazlık katkıları kullanılır. Polimerler karbon ve hidrojenden oluşan hidrokarbon yapıdadırlar. Alev karşısında karbondioksit ve su olarak ayrışırlar. Katkıların katılması ile yanma direnci arttırılmış olur. Uluslararası standartlara göre hangi ölçüde yanma özelliği talep ediliyor ise bunu karşılayacak şekilde katkı kullanılmalıdır. Katkının tipi kullanılacak olan polimer cinsine göre değişiklik gösterir. Genellikle halojen bazlı katkılar kullanılır. Ancak son yıllarda halojen atomlarının yangın sırasında etkinliğinin tespit edilmesi ve insan sağlığına olan zararları nedeniyle halojen kullanımı kısıtlanmıştır. Bu nedenle İnorganik esaslı katkı maddeleri de alev geciktirici özellik kazandırmak için kullanılmaktadır. Çinko Borat inorganik alev geciktirici olarak iyi bir örnektir.