Polimerler; monomer olarak adlandırılan çok sayıda molekülün düzenli bir şekilde kimyasal olarak bağlanması ile oluşur.

Monomer; polimerik madde içinde tekrar eden en küçük moleküldür. Monomerin kimyasal ve fiziksel özellikleri elde edilen polimerin karakteristik özelliklerini belirler. 100’ ün üzerinde monomerin kimyasal bağ ile birleşmesi sonucu polimer oluşur.

Polimerler; hafif, kolay şekillendirilebilen ve bunların yanında mekanik ve termal özellikleri iyi, değişik amaçlarda kullanıma uygun ekonomik ürünlerdir.

Ayrıca kimyasal açıdan kararlı ve korozyona direnci iyi olan estetik maddelerdir.

Tüm bu olumlu özellikleri nedeniyle oldukça yaygın olarak kullanılır.

Örneğin; gözlük camlarında hafif olması ve kırılma olmaması için Polikarbonat kullanılmaktadır.

Bir otomobil üretimi sırasında çeşitli parçalarında yaklaşık 150 kg polimer madde kullanılmaktadır.

İnşaat sektöründe hafifliği ve dayanıklılığı nedeniyle binaların birçok yerinde polimer malzeme kullanılmaktadır.

İşleme şekillerine göre polimerler Termoplastik ve Termosetler olarak ikiye ayrılmaktadır.

Termosetler; ısıtıldığında sertleşen ve bu halini sonsuza dek koruyan polimerlerdir. Çapraz bağlı olup çözünmez ve erimezler. Çözmek ve eritmekle şekillendirilemezler. Bakalit, silikon, vb. bu gruptandır.

Termoplastikler; ısıtıldığı zaman eriyebilen ve tekrar tekrar şekillendirilebilen polimerlerdir. Isı ve basınç altında yumuşar, akar ve şekillendirilir veya bir çözücüde çözünüp şekillendirilir.

Polietilen (PE), Polipropilen (PP), Polivinilklorür (PVC), Polistiren (PS), Polietileneterftalat (PET), Polikarbonat (PC), Akrilonitril Bütadiyen Stiren (ABS), Stiren Akrilontril (SAN), Etilen Vinil Asetat (EVA), Polilactic Asit (PLA), Polimetilmetakrilat (PMMA), Poliamid (PA), Termoplastik Poliüretan (TPU), Akrilonitril Stiren Akrilat (ASA), Polioksimetilen (POM) vb. bu gruptadır.

Günümüzde en fazla kullanılan polimerler; polietilen (PE), poliropilen (PP), polivinilklorür (PVC), polistiren (PS), nylon sentetik kauçuklardır.

Bu polimerlerin elde edilmesinde kullanılan üç önemli olefin* (etilen, bütilen, propilen gibi yapısına başka bir öğe ya da kök sokulabilen, doymamış hidrokarbonların genel adıdır. CnH2n formülü ile gösterilir) ise; etilen, propilen ve butadien şeklindedir.